Projekt "Rowerem po TG i okolicach" ma na celu prezentacje najciekawszych tras i ścieżek rowerowych w Tarnowskich Górach i powiecie tarnogórskim, a także popularyzację turystyki rowerowej i aktywnego krajoznawstwa.
Co wyróżnia ten projekt pośród innych? Jest on całkowicie niekomercyjny, a stworzony z pasji i chęci rozwijania turystyki rowerowej Tarnowskich Górach. Najważniejsze jest jednak, że każdy może współtworzyć tą stronę - każdy z nas jeździł/jeździ na rowerze, zna jakaś ciekawą trasę, miejsce gdzie warto pojechać - podzielmy się naszą wiedzą z innymi i razem stwórzmy rowerowy przewodnik po powiecie tarnogórskim. O tym, jak dodać swoją propozycję trasy lub pomóc w rozwoju projektu przeczytacie tutaj.
Stawiamy nie tylko na rekreacyjny aspekt turystyki rowerowej, ale także na jej wartość krajoznawczą, dlatego prezentując przy każdej trasie opis historyczny odwiedzanych obiektów, zachęcamy nie tylko do ich zobaczenia, ale także dowiedzenia się kilku informacji o miejscu, które odwiedzamy.
W planach mamy zorganizowanie cyklicznych imprez, które będą polegały na wspólnym przejechaniu zaproponowanej trasy i poznaniu obiektów na niej znajdujących się. O szczegółach i terminach Tarnogórskich Wycieczek Rowerowych, dowiedziecie z menu po prawej stronie.
Do tej pory w ramach projektu "Rowerem po TG i okolicach" prezentujemy trasy:
Prezentowana trasa numer 6 należy do tras łatwych, jednak długich. Dużym plusem trasy są wspaniałe krajobrazy i okolice, przez które prowadzi - łąki, lasy, pola, senne wsie zachodnio-północnej części powiatu tarnogóskiego, czasami o bardzo światowych nazwach, jak na przykład Kolonia Ameryka. A to wszystko okraszone obiektami religijnymi Katolików, Ewangelików i Żydów, którzy kiedyś tworzyli kulturową mozaikę naszego rejonu, gdyż przemierzając kilometry na rowerze będzie okazja zobaczyć m.in. urokliwy, mały kościół ewangelicki w Laryszowie, klimatyczne żydowskie kirkuty w Tarnowskich Górach i Wielowsi lub najstarszy drewniany kościół na Górnym Śląsku, który znajduje się w Księżym Lesie.
Trasa rozpoczyna się w centrum Tarnowskich Gór, niedaleko najstarszego kościoła w Tarnowskich Górach - świątyni pw Świętych Apostołów Piotra i Pawła, skąd prowadzi do jednego z najbardziej klimatycznych miejsc w Tarnowskich Górach - cmentarz żydowskiego na ulicy Gliwickiej. Gmina żydowska powstała w Tarnowskich Górach w 1815 roku, krótko po jej powstaniu powstał obecny kirkut, na którym zachowało się ponad 400 kamiennych macew z piaskowca, marmuru oraz granitu.W 1894 roku przy kirkucie powstał istniejący do dzisiaj dom przedpogrzebowy, w którym znajdowała się kostnica, pomieszczenie do przygotowywania zwłok oraz do wystawiania ich na katafalku. Dalej przez park miejski i cmentarz żołnierzy z I i II wojny światowej docieramy do perły modernizmu w Tarnowskich Górach, czyli zespołu szkół przy ul. Wyspiańskiego. Gmach szkoły przy ul. Wyspiańskiego był najnowocześniejszym budynkiem szkolnym okresu międzywojennego w Polsce. Wybudowany w latach 1930-1932 według projektu Martina Stefke jest jednym z najlepszych przykładów architektury funkcjonalistycznej na Śląsku oraz awangardy okresu międzywojennego.
Przez Osiedle Przyjaźń, ulicą Sielanki obok niemieckich umocnień z okresu II wojny światowej, trasa biegnie do malutkiego Laryszowa, który od lat to posiada bardzo duży odsetek ludności protestanckiej, co przełożyło się na jego historią i architekturą. Zobaczyć tam można kościół Ewangelicko-Augsburski pw św. Stefana. Mijając cmentarz ewangelicki i wjeżdżając do Miedar z dala już majaczy biała bryła kościoła św. Floriana, którego pomysłodawcą założenia kościoła w 1908 roku był ks. proboszcz Florian Sobota. Budowniczymi świątyni byli zaś: Karol Korbss i Edmund Dziuba z Tarnowskich Gór, a sam kościół został ukończony i poświęcony w 1911 roku.
Przez Wilkowice, obok zabytkowego pałacu Karola von Koschützki, dojeżdżamy do Księżego Lasu, gdzie na wzgórzu stoi drewniany kościół pw. św. Michała. Jest to najstarszy drewniany kościół na Górnym Śląsku - pierwsza wzmianka o kościele parafialnym p.w. św. Michała w tej miejscowości pochodzi z 1447 roku. Obecny kościół drewniany o konstrukcji zrębowej zbudowano w 1499 roku w stylu późnogotyckim. Murowaną kruchtę zbudowano w 1905 roku. Na tęczowej belce z krucyfiksem możemy przeczytać napis: „consumma tum est”. Jadąc dalej we wsi Wojska zobaczyć można kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa. Warto nadmienić, że Wojska powstała w XIII wieku, a wzmiankowano ją już w 1283. Obok Połomi i Świniowic jest jedną z trzech najstarszych wsi w tej okolicy.
W Wielowsi warto zobaczyć dawną synagogą na ulicy Gminnej. Jest to najstarszy, zachowany, żydowski dom modlitwy na Górnym Śląsku. Synagoga została zbudowana w latach 1763-1771 ze składek wielowiejskich Żydów, którzy wyemigrowali za granicę. Stanęła na miejscu starszej, drewnianej synagogi. Podczas nocy kryształowej z 9 na 10 listopada 1938 roku, bojówki hitlerowskie zdemolowały i następnie podpaliły budynek synagogi. Przed zniszczeniem ocaliło ją to, że wkrótce okazało się, że synagoga została wcześniej zakupiona przez chrześcijańskiego mieszkańca Wielowsi, Franza Bialka, który zagroził stacjonującym w niej esesmanom, że jeśli nie ugaszą pożaru to poda ich do sądu o zniszczenie mienia prywatnego. Pożar ugaszono, jednak synagogi nie otwarto już dla wiernych. Później na polecenie władz z budynku usunięto wszelkie symbole judaistyczne oraz wyburzono wieżę nakrytą kopułą, a do Berlina wysłano meldunek, że synagoga została zniszczona. Po II wojnie światowej żydowska świątynia została gruntownie przebudowana na magazyn zboża Gminnej Spółdzielni i taką funkcję pełni do dnia dzisiejszego. Kawałek dalej znajduje się cmentarz żydowski, na którym do dziś zachowało się około 250 nagrobków, z czego najstarsza macewa pochodzi z 1722 roku i jest to nagrobek pierwszego żydowskiego mieszkańca Wielowsi, Jonatana Blocha.
Pod koniec trasa prowadzi obok Pałacu w Rybnej. Pałac w Rybnej jest to dwukondygnacyjna budowla z ozdobnym dachem, wybudowana w roku 1796 dla rodziny Warkoczów. W okresie międzywojennym w pałacu znajdowała się siedziba Związku Strzeleckiego, po wojnie szpital wojskowy oraz budynek mieszkalny. Wokół pałacu położony jest park krajobrazowy, założony w XVIII w., gdzie rosną szczególnie cenne dęby szypułkowe w wieku 260-360 lat. Z Rybnej przez Opatowice kierujemy się do centrum, do początku naszej wycieczki.
Jest to średnio trudna trasa, polecana osobą, którą chcą zobaczyć północne rejony powiatu tarnogórskiego, odkryć tajemnice i najciekawsze miejsca Miasteczka Śląskiego, zwiedzić tereny po zatopionej kopalni rud żelaza, a także zobaczyć, jak przemysł kolejowy i górniczy ukształtowały te tereny. Trasa bardzo kolejowa na początku, cały czas przemysłowa, momentami wieloreligijna, na pewno ciekawa. Łączną długość trasy to ponad 40 km, czas przejazdy +/- 3,5-4 h w zależności od długości postojów.
Rozpoczyna się ona obok dworca PKP w Tarnowskich Górach, który zachwyca swoją neorenesansową formą, a na fasadzie, którego znajdują się trzy herby - Tarnowskie Gór, Rzeczpospolitej Polskiej oraz Wrocławia. Dlaczego Wrocławia? Zapraszamy do mapy lub szczegółowego opisu trasy. Kawałek dalej zobaczymy ekspozycję kolejową przy ul. Pokoju, a za wiaduktem kolejowym łączącym Lasowice i Czarną Hutę będzie okazja zobaczyć kilometry szyn, semafory, różnorodne wagony, równo ułożone nitki torów, szlabany i znaki ostrzegawcze, czyli Tarnogórski Węzeł Kolejowy. Jest to jeden z największych węzłów kolejowych w Europie, a w latach świetności rozporządzał nawet ilością 5,5 tysiąca wagonów na dobę - a przede wszystkim dalej zachwyca swoim ogromem.
W międzyczasie będzie okazja zobaczyć pozostałości po Zakładach Chemicznych "Tarnowskie Góry:, czyli tarnogórską bombę ekologiczną. Gdy dojedziemy do Miasteczka Śląskiego najpierw trasa wiedzie obok stacji PKP i dalej prowadzi na opuszczony cmentarz żydowski, na którym mimo lat zaniedbania i zniszczenia, dalej zachowały się zachwycające macewy z inskrypcjami w języku jidysz. Dalej na trasie kolejny cmentarz, lecz tym razem katolicki, a następnie reprezentacyjny ratusz z ok.1890 roku oraz drewniany kościół p.w. Wniebowzięcia NMP z 1666 roku. Kościół został zbudowany w konstrukcji zrębowej w stylu górnośląskich kościółków drewnianych. Za drewnianym kościołem znajduje się murowany kościół p.w. Wniebowzięcia NMP z 1908 roku.
Z Miasteczka Śląskiego trasa wiedzie do Żyglinka przejeżdżając obok spichlerza dworskiego, który został zbudowany w 1795 roku i wchodzi w zespół dawnego folwarku dóbr Donnersmarcków. Z Żyglinka trasa kieruje do jednego z najciekawszych miejsca na trasie - zatopionej kopalni Bibiela. Przez okres ponad 30 lat, na przełomie XIX i XX wieku, kopalnia „Bibiela” tętniła życiem, by 17 czerwca 1917 roku w ciągu dwóch godzin przestać istnieć. „W borach na tak zwanych pasiekach, 6 km na wschód od Miasteczka znajduje się zatopiona kopalnia rudy i kruszcu Bibiela.” - tak o kopalni „Bibiela” w roku 1927 pisał jeden z najsłynniejszych tarnogórskich kronikarzy Jan Nowak. W czasach swego rozkwitu kopalnia „Bibiela” zatrudniała 700 ludzi. Wydrążono 4 szyby – „Neptun”, „Nordsztern”, „Glück Auf” oraz „Klemens”. Ostatni sięgał 60 metrów głębokości.
Z Bibieli udajemy się obok dawnej rezydencji Edwarda Gierka - leśniczówki Mieczysko - do Żyglina, gdzie znajduje się urokliwy neogotycki kościół pw. Narodzenia NMP. Dalej żółtym oznakowaniem szlaków turystycznych, krętymi leśnymi ścieżkami, dojeżdżamy nad jezioro Nakło-Chechło, którego jest dawnym wyrobiskiem piasku zamienionym w 1973 roku w 66-hektarowe bezodpływowe jezioro o pojemności 1,5 mln m3, a które posiada cztery podziemne źródła.
Jezioro jest ostatnim punktem trasy, z niego trasa prowadzi przez Lasowice do centrum Tarnowskich Gór na dworzec PKP, gdzie rozpoczynaliśmy wycieczkę. Jest to trasa średnio trudna, bogata w wiele miejsc wartych zobaczenia i poznania. Bezpieczna, gdyż jedynie w kilku miejscach, kiedy trasa przebiega koło głównych dróg, więc radzimy należy zachować ostrożność.
Tym razem prezentujemy trasę, która prowadzi przez północne dzielnice miast od jego części zachodniej na wschodnią. Jest to przyjemna i łatwa trasa, która jedynie w końcowym etapie może sprawić małe problemy, jeśli ktoś ma problemy z wyczuciem odległości lub orientacją w terenie. Łączna długość trasy wynosi ok 28 km, a czas potrzebny na jej przejechanie to +/- 2,5-3h w zależności od ilości przystanków i tego, jak bardzo lubimy architekturę tarnogórskich pałaców lub ile będziemy czekać na Tymka i Lotke - parę słynnych tarnogórskich bocianów, obok gniazda których trasa prowadzi.
Trasa zaczyna się w centrum Tarnowskich Gór, obok odrestaurowanego dworca PKP, który już sam w sobie stanowi ciekawy obiekt. Czy przechodząc na co dzień obok niego, zastanawialiście się, dlaczego znajduje się na nim herb Wrocławia? Z dworca przez centrum miasta udajemy się na Osiedle Przyjaźń, a po drodze trasa prowadzi obok zabytkowej willy na ul. Ogrodowej i zespołu szkół na ul. Wyspiańskiego - modernistycznej perły Tarnowskich Gór. Dalej będziemy mogli zobaczyć kościół Matki Sprawiedliwości i Miłości Społecznej, który został wybudowany w starym kamieniołomie na ul. Opatowickiej.
Ze Starych Tarnowic udajemy się do pałacu w Miedarach - Kopanienie, przejeżdżając obok gniazda wspomnianych już Tymka i Lotki - pary słynnych tarnogórskich bocianów, której perypetie mogliśmy śledzić przez ponad dwa lata w Internecie. Sam pałac w Kopaninie został zbudowany w 1889 roku przez barona Fryderyka von Fürstenberg, a obecnie mieście się w nim ośrodek pomocy społecznej. Zachwyca nie tylko charakterystyczna wieża, ale także zachowane drewniane schody, a na dwa herby nie dawno odnowione - Fryderyka von Fürstenberga i jego małżonki Marii von Hilgers. Jadąc do Rybnej zobaczymy całkiem inne wykorzystanie pałacu. Piaskowy gmach pałacu w Rybnej, dawnego pałacu rodziny Warkoczów, to obecnie jedna z najbardziej reprezentatywnych budowli w mieście. W okresie międzywojennym w pałacu znajdowała się siedziba Związku Strzeleckiego, po wojnie szpital wojskowy oraz budynek mieszkalny. Wokół pałacu położony jest park krajobrazowy, założony w XVIII w., gdzie rosną szczególnie cenne dęby szypułkowe w wieku 260-360 lat. Obecnie pałac pełni funkcje kulturalne, hotelowe i reprezentacyjne wpisując się bardzo wyraźnie w mapę Tarnowskich Gór.
Od Rybnej tylko kilka minut drogi dzieli nas od centrum Strzybnicy i małej stacji PKP oraz niewielkiego parku przy ul. Metalowców, gdzie znajdziemy pomnik poświęcony Powstaniom Śląskim oraz odnowioną przez Stowarzyszenie Projekt Strzybnica muszlę koncertową, którą zdobi graffiti przedstawiające najbardziej charakterystyczne elementy Strzybnicy. Kawałek za muszlą znajduje się neogotycki gmach kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa i Matki Bożej Fatimskiej. Podążając w kierunku centrum Tarnowskich Górach będzie okazja przejechać przez spokojny las, z którego wyjedziemy w Puferkach, a następnie będzie możliwość zobaczenia, jak wygląda ta słynna tarnogórska bomba ekologiczna, czyli pozostałości po Zakładach Chemicznych Tarnowskie Gór w Czarnej Hucie.
Tak, jak napisaliśmy na początku, jest to trasa łatwa. Pozwala ona zobaczyć i poznać nie tylko dwa ciekawe tarnogórskie pałace, przedstawiając, jak różnie możne je wykorzystać, ale także pokazuje kontrasty tarnogórskiego krajobrazu - od żółtych pól rzepaku, zielonych lasów po księżycowy krajobraz hałdy po zakładach chemicznych. Uwaga! Pozostałości po wspomnianych zakładach to teren niebezpieczny, zalecamy zatem zachowanie tam szczególnej ostrożności!
Przyjemna i ciekawa trasa po zachodniej części powiatu tarnogórskiego. Nikt nie powinien mieć trudności z przebyciem trasy, gdyż jej poziom jest łatwy. Łączna długość ok 26 km, a czas przebycia w zależności tempa jazdy i ilości przystanków +/- 2h.
Trasa jest ciekawa nie tylko pod względem krajoznawczym, ale także historycznym. Podczas jazdy będzie okazja, aby poznać urok małych miejscowości zachodniej części powiatu tarnogórskiego, takich jak Wilkowice, Księży Las lub Kamieniec, a także zobaczyć cenne obiekty architektoniczne, które będąc świadkami historii przypominają o bogatej historii tych ziem i ich władców - każdego na pewno zachwyci odrestaurowany pałac Lowencronów w Kamieńcu wraz z przyległym parkiem, a ciekawostką na skalę regionalną jest najstarszy kościół drewniany na Górnym Śląsku, który wznosi się nad zabudowaniami Księżego Lasu.
Na prezentowanej trasy obok różnokolorowych krajobrazów zobaczymy również późnobarokowy pałac z I poł. XVIII w. w Wilkowicach, który stanowił własność Karola von Koschützki. Był on wydawcą „Poradnika dla ludu górnośląskiego” oraz prezesem Klubu Narodowego w Bytomiu walczącego o równouprawnienia Polaków i Niemców górnośląskich. Najstarszy drewniany kościół na Górnym Śląsku położony w Księżym Lesie, który został wybudowany w 1494 roku.Barokowy pałac rodziny Löwencronów w Kamieńcu pochodzący z początków XVIII w, a który to został wybudowany na fundamentach zamku z przełomu XV/XVI wieku. W Kamieńcu znajduje się również kościół z wieżą kościelną stylizowaną na średniowieczną. W Starych Tarnowicach zobaczymy odrestaurowywany zamek, który został wybudowany na początku XVI wieku, a którego teraz cały kompleks dostaje drugie życie.
Jest to idealna propozycja na weekendowe popołudnie. Do Kamieńca i Zbrosławic trasa wiedzie polnymi lub mało uczęszczanymi drogami, więc nie ma problemu, aby wybrać się większą grupę. Wracając ze Zbrosławic będziemy jechać dość ruchliwą drogą, aczkolwiek przyjemną, radzimy jednak zachować ostrożność.
Łatwa, której pokonanie nie powinno sprawić nikomu żadnych problemów. Długość około 20 km, czas przejazdu w zależności od tempa i postój +/- 2,5 h. Pozwala ona nie tylko zachwycić się różnorodnością tarnogórskich krajobrazów, ale także poznać malownicze Nakło Śląskie z jego wszystkimi zabytkami przeszłości. Trasa biegnie przez różnokolorowe pozostałości po dawnym poligonie wojskowym nad jezioro Nakło-Chechło - najchętniej odwiedzany zbiornik wodny w powiecie tarnogórskim, który w okresie letnim przyciąga tysiące turystów. Jezioro Nakło-Chechło to dawne wyrobisko piasku, które w roku 1973 zostało zamienione na 66-hektarowe bezodpływowe jezioro o pojemności 1,5 mln m3. Posiada ono cztery podziemne źródła uzupełniające ubytki wody spowodowane parowaniem. Wyspa, która znajduje się w wschodniej części zalewu jest ostoją ptactwa wodnego.
Dalej znakowanym szlakiem przez tarnogórskie lasy trasa zmierza ku obiektom, które są związane ze śląskimi potentatami przemysłowymi Donnersmarckami- neoromańskiego kościoła, mauzoleum i neogotyckiego pałacu, w którym mieści się obecnie galeria "Barwy Śląska". Mauzoleum Donnersmarcków, to rodzinny grobowiec z 1889 roku, który został wybudowany na planie krzyża greckiego. Nad wejściem znajduje się kartusz herbowy Donnersmarcków. Pochowany jest tutaj hrabia Łazarz von Donnersmarck z żoną. Obok mauzoleum znajduje się kościół pod wezwaniem Najświętszego Serca Jezusowego, który został wybudowany w stylu neoromańskim z elementami architektury bizantyjskiej w latach 1892-1894. Inicjatorem budowy był Łazarz Henckel von Donnersmarck - potentat przemysłowy tego regionu. Bryła kościoła to cztery elementy - korpus powstały z sześcianu i ośmioboku, prezbiterium na planie kwadratu, zakrystia i kaplica. Trójnawowe wnętrze utrzymane jest w stylu renesansowym, a witrażowe szyby dopełniają niepowtarzalnego klimatu tego kościoła. Blisko kościoła i mauzoleum znajduje się neogotycki pałac Donnersmarcków, którego śladów należy szukać już w XVI wieku, gdyż to wtedy powstał w Nakle murowany zamek rycerski. Obiekt ten w pierwotnych zamierzeniach rodu miał pełnić funkcję letniej rezydencji bytomsko-siemianowickiej linii Donnersmarcków, później jednak stał się ich główną siedzibą. Pałac posiada wysoką, sześciokondygnacyjną, czworoboczną i ostro zakończoną wieżę z ozdobnymi wieżyczkami. Na parterze obok zlokalizowana jest przyzamkowa kaplica oraz duże sale reprezentacyjne, w których znajduje się galeria "Barwy Śląska" prezentująca malarstwo intuicyjne ze zbiorów Gerarda Trefonia.
Podążając dalej trasą udajemy się na nieczynny już dworzec PKP w Nakle Śląskim, a kawałek dalej znajdują się trzy wapienniki, które istniały już w XVI wieku, a były czynne do 1959 r, kiedy przerobiono je na prażalnię dolomitu, który był wydobywany w Bobrownikach Śląskich. Później w wapiennikach mielono kamienie i produkowano nawozy dolomitowe. Dalej trasą udajemy się w kierunku Osady Jana, skąd do centrum Tarnowskich, gdzie trasa się kończy.
Zatem jeśli macie ochotę na przyjemną wycieczkę przez lasy, jeziora i historię terenów położonych zaledwie 15 minut rowerem od centrum Tarnowskich Gór, to nic pozostaje nic innego, jak ściągnąć szczegółowy opis trasy dostępny poniżej i ... szerokiej drogi!
Prezentowana trasa poprowadzi nas i nasze dwa kółka śladami górnictwa, dzięki któremu powstało Miasto Gwarków, a które w późniejszych wiekach miało ogromny wpływ na jego kształt i wygląd. Jest to przyjemna trasa ukazująca pogórnicze obiekty wkomponowane w malowniczą przyrodę Tarnowskich Gór. Łączna długość trasy to ok 15 km, a czas przejazdu +/- 2h.
Historia powstania i rozwoju Tarnowskich Gór jest nierozerwalnie związana z górnictwem kruszcowym. Jest to kolebka górnictwa kruszcowego w naszym regionie. Trasa prowadzi przez dawne kamieniołomy, pofałdowane tereny po dawnej kopalni, Wielkie Kanion Tarnogórski, obok starych szybów i hałdy popłuczkowej, z której rozciąga się wspaniały widok na okolice.
Przemierzając trasę można zjechać 40 metrów pod ziemie, aby zwiedzić Zabytkowa Kopalnię Rud Srebronośnych lub przemierzyć łodziami podziemną trasę Sztolni "Czarnego Pstrąga", a na łąkach i polach, które będziemy mijać na trasie, zobaczymy jak dawne górnictwo wkomponowało się w dzisiejszy krajobraz.
Zobaczymy różne zagospodarowanie terenów pogórniczych, jak np. rezerwat "Segiet" z wiekowymi bukami, Zespół Przyrodniczo - Krajobrazowy "Doły Piekarskie" lub Park Miejski w centrum w Tarnowskich Górach, który stanowi jedno z najpopularniejszych miejsc rekreacji mieszkańców miasta.
Trasa została opracowana na podstawie trasy UM w Tarnowskich Górach "Trasa na weekend: Szlakiem zabytków górniczych". Pierwotna trasa została rozszerzona o dodatkowe treści i punkty, które są związane z tarnogórskim górnictwem. Jej rozszerzenie ma też na celu ułatwienie orientacji na propozycji przygotowanej przez UM. Niebieskimi punktami zaznaczono miejsca, które stanowią główne punkty trasy, zaś różowymi ikonami miejsca dodatkowe oraz punkty charakterystyczne na trasie, które pomogą zorientować się w terenie. Niebieska linia to przebieg trasy, a czerwona to trasa dojazdowa do punktów początkowych i końcowych trasy z dworca PKP w Tarnowskich Górach.
Trasa liczy ok. 15 km. Najlepiej ją przebyć na rowerze lub piechotą. Wstęp do Kopalni Zabytkowej i Sztolni "Czarnego Pstrąga", Sztolni Czarnego Pstrąga i Muzeum Tarnogórskiego jest płatny, do wszystkich innych miejsc darmowy. Na trasie należy zachować szczególną ostrożność w Wielkim Kanionie Tarnogórskim - jest to miejsce bardzo urokliwe, jednak ponad 60 metrowe, strome ściany mogą stanowić niebezpieczeństwo. Do Tarnowskich Gór najlepiej dojechać pociągiem PKP (większość pociągów jest dostosowana do przewozów rowerów) lub komunikacją miejską, która kursuje ze wszystkich miast sąsiadujących.
Projekt "Rowerem po TG i okolicach" tozatopione kopalnie, niezwykłe parki, majestatyczne pałace, hałdy i szybiki, urokliwe krajobrazy lasów i pól, a wszystko przygotowane tak, aby można było wsiąść na rower i wyruszyć w podróż, która pozwoli jednocześnie odkryć historię i zachwycić się różnorodnością tarnogórskiego krajobrazu.
Zapraszamy do korzystania z strony i jej współtworzenia, gdyż każdy może być jej autorem i treści na niej prezentowanych. W razie pytań lub uwag chętnie służymy pomocą.
Posty
